In de vastentijd van 2016 gingen we sparen voor het prachtige project van mijn zus Mariëtte, ‘Een Betere Start’. In maart 2015 ben ik samen met mijn zus Truus 3 weken met Mariëtte naar het plaatsje Kisolholho (district Kasese) in het westen van Oeganda gegaan om daar de bevolking te helpen met de inrichting en opening van de kraamkliniek die op dat moment bijna klaar was.

Het werd een indrukwekkende reis! Voor mijn gevoel gingen we honderd jaar terug in de tijd: Geen elektriciteit, geen licht, geen stromend water, geen douche, geen toiletten, vrijwel geen geasfalteerde wegen maar zandpaden, geen radio en tv, geen krant, zeer eenzijdig eten (dus geen koek, snoep, frisdrank of borreltje) enz. enz.

Toen ik thuiskwam heb ik mijn ervaringen op papier gezet en gaf het de titel ‘respect’.

 

Respect
-Voor de Oegandezen die in grote armoede moeten leven in een prachtig land maar met grote werkeloosheid en dan ook nog onder die omstandigheden hun grote gezinnen moeten onderhouden en dan ook nog blijven lachen.
-Voor de vrouwen, die naast het bewerken van het land, het zaaien en oogsten, ook nog van ver water moeten halen en van dat spaarzame water een aantal dagen moeten koken en kleren wassen van hun gezinnen
-Voor de mensen in Kisolholho die een zwaar leven hebben, leven zonder elektriciteit (en dus ook geen licht), geen auto, brommer en meestal ook geen fiets tot hun beschikking hebben en dus kilometers moeten lopen met de loodzware oogst en waterkannen, vaak geen inkomen hebben en dan toch nog wat op zondag in de collecte schaal weten te doen.
-Voor de vriendelijkheid van de mensen, die elkaar helpen bij

autopech, de weg oversteken, met elkaar delen bij gebrek, en ook nog echt de tijd nemen voor elkaar ( ook al betekent het

wel dat je soms héél lang moet wachten).
-Voor de kraamvrouwen, die al vanaf heel jonge leeftijd elk jaar een kindje baren. Die zonder ook maar één kik te geven de bevalling doorstaan en vervolgens de baby oppakken om de kilometerslange terugreis weer lopend te aanvaarden en thuis weer voor de grote kinderschare te zorgen.
-Voor de loeisterke werkmannen in en rond de kliniek. Omdat er geen graafmachines zijn werden de waterleidingen en de sceptic tank helemaal met de hand uitgegraven en in die verzengende hitte viel dat niet mee! Ook de timmerman moest het doen zonder accuboor en elektrische zaagmachine, dingen die voor ons zo vanzelfsprekend zijn. Zweetlucht en spierballen, echte mannen!
-Voor de onderwijzers op de privéscholen, die uit idealisme streven naar zo goed mogelijk onderwijs voor de kinderen en die hier alleen iets mee verdienen als er aan het einde van de maand nog iets over is.

-Voor Elijah, de Oegandese projectleider van ‘Een Betere Start’ en tevens beste maat van Mariëtte. Hij staat als welzijnswerker en tussenpersoon voor de moeilijke taak om Nederlandse ideeën van Mariëtte wat betreft gezondheid, hygiëne, bouw en financiën aan de bevolking over te brengen en dat vraagt geduld en sociale vaardigheden. Dat deed hij geweldig! De bevolking draagt hem op handen. Mariëtte en Elijah zijn een gouden koppel!
-En tenslotte voor Mariëtte! Op subtiele wijze weet ze haar ideeën aan de bevolking over te brengen, vaak met humor maar wel duidelijk. Ze ontpopt zich als een echte ondernemer, met goede bewaking van de financiën. Er wordt daar in

Kisolholho iets prachtigs neergezet, waar de hele regio apetrots op is!

Namens de regionale MOV groep(= Missie, Ontwikkeling, Vrede)

Carolien van Lierop-Berbée

Copyright © 2004-2023. OLV Praesentatie Anna Paulowna.