Dit beeld komt uit de oude kerk van Bovenkarspel, waar de Heeroom van Riet Huiberts als bouwpastoor werkzaam was. Pastoor Vis was toen in onze parochie herder.
Pastoor Vis heeft uit de voornoemde oude kerk het altaar gekocht, twee beelden kreeg hij erbij. Een H.Hart beeld, wat nu in de doopkapel staat en het andere beeld verhuisde om onverklaarbare reden naar de vliering (misschien wel, omdat men niet op de hoogte was van de naam van deze Heilige). Daar vond ik het, de naam was mij op dat moment ook niet bekend, maar wij hebben het beeld neergezet op de plaats, waar het nu staat.
Maar in de zomer van 2017 waren wij op vakantie in Midden Limburg. Wij fietsten van Kessel naar Roermond, dan fiets je ook door Swalmen en daar stond eenzelfde beeld pontificaal op een gemetselde brugleuning. De interesse was gewekt, gelijk iemand daar gevraagd naar de naam, maar zij wisten het ook niet. Maar de computer bood uitkomst, daar vonden wij wat we zochten.
Hieronder de levensgeschiedenis van deze Heilige:
Johannes Nepomuk (oorspronkelijke naam: Welfflin of Wolfflin) werd tussen 1340 en 1350 geboren in het plaatsje Pomuk in Bohemen. Zijn ouders moeten redelijk welvarend geweest zijn, want Johannes kon studeren aan het plaatselijke klooster, later in Praag en zelfs aan de universiteit van Padua. In 1380 werd hij pastoor van de Sint Gallusparochie in Praag. Zijn leven als een bescheiden en diepgelovig mens trok de aandacht van de kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders en hij werd al snel aangesteld als predikant van de Tynkerk in de Praagse binnenstad. Ten slotte werd hij in 1387 vicaris-generaal van de bisschop in Praag. Hij preekte van toen af ook herhaaldelijk in de Domkerk en door zijn wijze en intelligente preken kwamen de mensen van heinde en verre naar hem luisteren.
Zijn optreden ontsnapte niet aan de aandacht van de toenmalige koning Wenceslaus IV van Bohemen. Wenceslaus werd toendertijd gevreesd door zijn tiranniek optreden tegenover iedereen, die het niet met hem eens was. Om Johannes aan zich te binden, bood hij hem een betrekking aan aan het Hof. Johannes weigerde het aanbod en de daarmee samenhangende privileges. Volgens de overlevering aanvaardde Johannes enkel het ambt van persoonlijke biechtvader van de koningin, Sophia van Beieren. Aangezien er sinds 1384 een openlijk conflict bestond tussen Kerk en Hof, viel deze beslissing niet in goede aarde. De koning zon op wraak. Op 20 maart 1393 werd Johannes tijdens onderhandelingen tussen Kerk en Hof gearresteerd. Diezelfde nacht werd hij afschuwelijk gefolterd en vanaf de Karelsbrug in de Moldau gegooid en verdronken. De werkelijke redenen voor dit gruwelijke optreden blijven vaag, maar volgens de volksmond zou Wenceslaus woedend zijn geworden toen Johannes had geweigerd te verklappen of de koningin al dan niet gebiecht had, dat ze er een minnaar op nahield.
Johannes werd in 1729 heiligverklaard door paus Benedictus XIII. Zijn hoog-barokke praalgraf bevindt zich in de Dom van Praag. Hij is de patroon van Bohemen, van biechtvaders, priesters, schippers, molenaars, van het biechtgeheim, van het zwijgen, van waterbedreigingen en van bruggen. Zijn feestdag is 16 mei.
Leo Huiberts