De Geest van God draait om mij heen,

vanaf het kruintje op mijn hoofd tot aan mijn hakken.

Danst als een vlinder in de zon, kijkt mij speels aan

en is dan weer verdwenen.

Die Geest van God kan ik begrijpen, geloven en aanvaarden om voor je eigen zielenheil, iets te lijden hier op aarde!

Al vaststaat en gepland, is voor de Eeuwigheid.

Ik hoor dus, in die Geest van God, onvoorwaardelijk

te geloven.

Ook als een goed mens geen heil meer in het leven ziet.

Waarom moet een mens zo lijden als hij alleen maar

heeft begeerd?

Geestelijk zo arm als Job, ontredderd achterblijven?

De Geest van God, die mij zoveel troost en liefde gaf zou ik

als dat zou kunnen, wat minder liefde krijgen en hij wat meer.

Kan ik zo simpelweg met U een akkoordje sluiten?

Als mensenkind probeer ik het Goddelijke te begrijpen

Ik wil het wel en streef ernaar.

Maar of het ooit lukt? Ik twijfel.