Op een stil plekje in het park staat zij te pronken

Mijn lindeboom, stokoud, maar stralend als een jonge bruid

Haar takken glinsteren vochtig in de zon.

Soms zwiept haar groene kruin de opgevangen regen

als een zegen over het grasveld uit!

In de herfst laat mijn geliefde lindeboom haar blaadjes vallen

De laatste gele blaadjes kijken droevig om zich heen!

Straks liggen zij, bruin verkleurend op de grond

Waar ooit, de oude lindeboom als stek haar nieuwe taak begon.

Verdrietig om vergane schoonheid

houdt zij de zonnestralen vast rondom haar stam.

Want in de koude wintermaanden staat zij naakt

te wachten op de eerste groene blaadjes

aan haar takken en haar kruin.

Voor mijn geliefde lindeboom komt de lente weer tot leven!

                                               Atti Smit-Ran

                                               Okt. 2019